Rob bij het Cheetah Conservation Fund

Wat ik ga doen

Nog precies 2 maanden.

Ik krijg vaak de vraag wat ik nu precies ga doen. Het korte antwoord: 'Met cheetahs werken'. Maar het CCF is veel meer dan een opvangcentrum voor cheetahs. Er is een dierenkliniek, een laboratorium, een bezoekerscentrum, een heel mooi klein 'guesthouse', een trainingcentrum en een souvenirwinkel. De opvang is een laatste redmiddel, een noodzakelijk kwaad voor gewonde cheetahs en jonge dieren die nooit hebben leren jagen omdat hun moeder gedood werd, voornamelijk door boeren die de cheetahs als ongedierte zien.

Door jacht, de oprukkende mens en de slechte kwaliteit van cheetahsperma (genetisch lijken alle cheetahs broers en zussen van elkaar) zijn er naar schatting nog slechts 12.000 cheetahs wereldwijd. Met 20-25% daarvan in Namibië. Het CCF zet zich nu al bijna 20 jaar in voor het redden van deze dieren. Aangezien er op dit moment 39 cheetahs wonen bij CCF, is het duidelijk dat er nog altijd veel werk aan de winkel is om ze te beschermen tegen boze boeren, hun wapens en hun vallen.

Het CCF moet dus op alle fronten werk verrichten. Er wordt onderzoek verricht naar het leefgedrag en de biologie van de cheetah. Er wordt les gegeven aan schoolkinderen, studenten en boeren. Diezelfde boeren kunnen een anatolische herdershond krijgen van het CCF om hun vee te bewaken tegen de cheetah. Er is een keurmerk op de markt gebracht voor 'Cheetah Friendly Beef' van veehouders die roofdiervriendelijk hun bedrijf runnen. Er worden schadelijke doornstruiken gekapt in de savannah waar brandblokken en biomassa van wordt gemaakt. En ondertussen bezoeken mensen van heinde en verre het hoofdkwartier van het CCF midden in het Waterberg Plateau om de cheetahs te bezoeken en over hun problemen en uitdagingen te leren.

Als working guest ga ik daar hand- en spandiensten verlenen. Ik moet helpen met het voeren van cheetahs, het schoonmaken van nachtverblijven, repareren van hekken, planten van bomen, bijhouden van administratie, boodschappen doen in Otjiwarongo (45 km zandweg verderop), prooidieren tellen bij de waterplaats, meehelpen met de verzorging van de herdershonden en de geiten, bezoekers rondleiden, helpen met koken, meehelpen op het gastenverblijf, hopelijk helpen met het loslaten van cheetahs die gewond zijn binnengebracht en voldoende zijn hersteld. En wat ik ook zowiezo ga doen is meehelpen met het maken van Bushbloks: doornstruiken kappen, takken in de versnipperaar, in het fabriekje helpen met het maken en inpakken.... Ja, ik ga zeker 4 weken hard aan het werk gezet worden.

Een voorzichtige checklist (Nog 80 dagen)

Ik ga ongetwijfeld nog dingen vergeten, vandaar deze poging tot een checklist.

Al gedaan:

  • Vaccinaties gehaald
  • Aanbetaling gedaan
  • Vliegticket gekocht
  • Papieren opgestuurd voor visum

Nog te doen:

  • Laatste Hepatitis prik halen in eerste week oktober
  • Restant van 'volunteer fee' voldoen in eerste week september
  • Vrijwilligershandboek van het CCF doorlezen (.pdf)
  • Mijn boeken over cheetahs thuis doorlezen
  • Brieven sturen naar Proctor & Gamble, HP en Canon voor donaties van batterijen en print-cartridges
  • Visum ontvangen (ca. 1 week voor vertrek)
  • Dekking van doorlopende reisverzekering controleren

Al gekocht/gekregen:

  • 2 Afritsbroeken
  • Hoed!
  • 55-250mm Canon lens met beeldstabilisatie voor mijn camera
  • Polarisatiefilters, UV-filters, zonnekap en extra memorycards voor camera
  • Landkaart en reisgids van Namibië
  • Reis-notitieboekje

Nog te kopen/vinden/krijgen:

  • Goede zonnebril
  • Muggenspray/zalf
  • Shirts met lange mouwen
  • Werkhandschoenen
  • Regenjas
  • Nieuwe fototas
  • Reisstekker (zie hierbeneden, zo zien de stekkers er daar uit)


Oh ja, en veel goede zin meenemen, maar dat komt wel goed. Ben ik nog iets vergeten?

Bijna geen heenvlucht gehad!

Vandaag controleerde ik uit nieuwsgierigheid mijn vluchtgegevens nog eens een keer. Ik heb de tickets al in December vorig jaar gekocht, en natuurlijk kan het voorkomen dat er nog zaken wijzigen. Zo vond ik dat mijn oorspronkelijke eerste vlucht van Dusseldorf naar Heathrow niet meer bestond en dat ik voor het gemak op het eerstvolgende vliegtuig was gezet. Lijkt logisch toch? Nou, niet als je 'strakke' aansluitingen hebt. Ineens zou mijn vlucht vanuit Dusseldorf landen op een tijdstip waarop mijn aansluitende vlucht al 20 minuten weg was! Dus maar even Cheaptickets gebeld. 30 cent per minuut. Joepie.

Gelukkig was alles snel rechtgezet en ga ik nu al om 12:25, aankomst 13:00 uur plaatselijke tijd. Ruim 4 uur om over te stappen. Een wereld van verschil met 1 uur overstaptijd. Maar toch.... waarom heb ik nooit bericht gekregen van die eerste wijziging? Stel dat ik het pas veel later had opgemerkt, dan hadden we de poppen aan het dansen gehad. En zo begint het avontuur al voordat het avontuur begonnen is.

Ondertussen gaat het shoppen door. Hoed op het oog. Zonnebril valt nog niet mee. Serengeti en Rayban zijn me veel te duur, misschien een mooie Polaroid. En ik moet de koopjes van fotowinkels in de gaten houden voor een goede telelens.

Het komt dichterbij

Afgelopen weekend voorzichtig begonnen met inkopen doen. De buit: twee dubbel afritsbare broeken, een reisgids over Namibië, een landkaart en een reisschriftje zoals Hemingway dat ook had. Shots heb ik allemaal gehad op één na, die moet ik in Oktober nog halen. En later nog een mooie hoed. Voor de rest probeer ik zo weinig mogelijk mee te nemen. Levensbehoeften en toiletspullen kan ik onderweg in Otjiwarongo kopen, en ik kan de was doen. Hoe minder kleding ik mee hoef te nemen, des te meer ruimte in mijn koffer voor hulpmiddelen. Mijn tante Annemieke heeft al contact met een bevriende dierenarts die misschien wel het één en ander wil schenken. En verder ga ik nog een paar brieven sturen, o.a. naar Proctor & Gamble (moederbedrijf van Duracell) en naar wat printerfabrikanten voor cartridges. Nee heb je, ja kun je krijgen. Het Cheetah Conservation Fund heeft namelijk een flinke wensenlijst.

Nog twee en een halve maand. Ik ken de vluchtinformatie al bijna uit mijn hoofd:

2/3 November:

16:20 Düsseldorf - 16:45 London Heathrow (BA - Airbus A319)

17.50 London Heathrow - 06.35 O.R. Tambo International Airport Johannesburg (BA - 747-400)

07.45 Johannesburg - 09.45 Hosea Kutako Int'l Airport Windhoek (Air Namibia 737-500)

Dan hier ook alvast de terugvlucht, ook al denk ik daar liever even nog niet aan.

7/8 December:

17:20 Windhoek - 19:20 Johannesburg (South African Airways - 737-800)

20:20 Johannesburg - 05:15 London Heathrow (BA - 747-400)

07:25 London Heathrow - 09:45 Düsseldorf (BA - A319)

En mocht je nog willen weten waar ik het allemaal voor doe? Twee filmpjes: eentje vanuit het oogpunt van de vrijwilligers en eentje vanuit het oogpunt van de cheetah.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Rob