Poe hee, ik loop achter! Veel te doen, weinig internet (met dank aan het regenseizoen)

De vorige keer moest ik wegrennen omdat een groep van de Beekse Bergen arriveerde. Dat was de zondag. Eerst nog even:

Zaterdag 14 november: Half dagje werken op zaterdag, hoera. Helaas wel weer melden bij de geiten (voor de laatste keer beloofde men!) en vervolgens haren branden. Oh, geen haren in de kliniek. De emmer kwam weer uit de diepvries en terwijl ik al reikte naar de latex handschoenen vroeg Rhianna de vrijwilligster of ik misschien de administratie van het haren branden wilde bijwerken. Daar had ze namelijk helemaal geen zin in. Ik deed mijn best om teleurgesteld te kijken en sprong vervolgens snel de poep kamer uit om A4-tjes met haren te sorteren in een stapel met mappen. Dat was redelijk snel gedaan en omdat er verder geen werk meer lag, kon ik me alvast gaan inlezen en voorbereiden op het bezoek van de Beekse Bergen Business Club morgen (20 man), samen met een filmploeg van de TROS voor het programma Zoovenirs. Ook zouden we bezoek krijgen van twee mensen van het National Geographic magazine. Een media-rijk weekend dus.En Lily en ik mochten ze begeleiden. Na het controleren van het programma was er lunch en toen... WEEKEND! Eh... ja... daar zit je dan met vrije tijd 'in the middle of nowhere'. Eerst maar eens de was gedaan, alle ansichtkaarten volgeplakt met postzegels en wat kletsen met de vertrekkende Earthwatch vrijwilligers. Gelukkig kwam Bruce de General Manager langsgereden met de vraag of iemand mee wilde gaan kijken naar het resultaat van de gecontroleerde branden. Jeep in, rondje door Rhino Country, kijken naar een vreemd landschap met zwart gras en groene struiken, links en rechts nog een kleine rookpluim, maar gelukkig geen vuur. Wel vuur terug bij de Hot Spot waar ondertussen het vuur onder de Braai was aangestoken! Nog even een wandelingetje en daarna eten van de Afrikaanse barbecue. Nomnomnom! Daar kwam ook bier en wijn op tafel, Laurie hield een speech voor de vertrekkende vrijwilligers en zo werd het veel te laat en veel te gezellig onder de sterrenhemel.

Zondag 15 november: Frisjes vanochtend! Het had vannacht zo hard gewaaid dat ik onder de dekens moest kruipen. Nog een laatste zondags ontbijt met pancakes en roerei en daar gingen de 5 Earthwatchers. Ondertussen zocht ik mij het leplazarus naar de was die ik gisteren aan de waslijn had gehangen. Niet aan de lijn, niet in de waskamer, niet in de huiskamer en ook niet (zoals gevreesd) uitgewaaid over de vlakte of in de doornstruiken. Niemand wist waar mijn was was! Na een zoektocht van twee uur kwam alles toch terecht. Iemand had gisterenavond toen het begon te waaien ALLES van de lijnen gehaald en in haar kamer gezet. Die 'iemand' was echter wel die ochtend om 5 uur vertrokken voor een dagje weg. En omdat het zondag was duurde het heel lang voordat haar kamergenoten zich herinnerden dat er een wasmand met vreemde kleren op hun kamer stond. Argh! Maar goed, ik had weer schone kleren. Omkleden en richting kantoor voor ontvangst van de Beekse Bergen Business Club en aanhang. Bijna 24 uur lang ben ik met ze opgetrokken om ze meer te leren over cheetahs en het werk wat CCF voor ze doet. Even voor de duidelijkheid: De Beekse Bergen Business Club is een groep ondernemers en donateurs die jaarlijks heel wat euro's in een pot stoppen. Deze pot wordt beheerd door een andere club De Vrienden van Beekse Bergen en die bepalen aan welke goede doelen het geld wordt besteed. Het CCF is al een aantal jaren één van de dankbare ontvangers van geld vanuit Beekse Bergen. Zodoende was het plan ontstaan om de leden van de BBBC eens richting Namibië te sturen zodat ze met eigen ogen konden zien wat er met hun geld is gedaan.

En zo was het evenouderwets Brabants midden in Namibië. 'Hedde gij geen bier hier?!', 'Man, wa is da hier overal een end rijden!' en 'Ik ga kapot hier in die zon!'. De stemming zat er desondanks goed in, en men was aardig onder de indruk van alle werkzaamheden bij CCF. Alle onderdelen werden bezocht, fotosafari's, lezingen en natuurlijk met Chewbaaka op de foto. 's Avonds sliep men in een nabijgelegen lodge, maar de cameramannen en de National Geographic dames sliepen in de zojuist vrijgekomen rondavels. Na het diner bij de Hot Spot (ik mocht helaas niet mee dineren in de lodge met de business club!) kwam een fles Amarula van de NG schrijfster op tafel. Terwijl borrels werden ingeschonken, kwam ineens een notitieblok op tafel en werd ik zowaar geinterviewd voor haar stuk over Eco-volunteering! Daarna werd het weer laat, terwijl deze rasechte Londonse haar mening ventileerde over alles wat Engels en niet goed was. En dat was veel.... Gelukkig had ik daarna een heerlijke nachtrust zonder gesnurk naast me.

Maandag 16 november: Na een snel ontbijt en een praatje met de heren van de TROS (die tegelijkertijd filmden voor Omroep Brabant) gingen we in colonne met de BBBC richting het huis van Laurie. Achter in haar tuin was de lier al opgezet en werden we vervolgens getrakteerd op een aantal sprints van de drie 'sterren': Phoenix, Soraya en Quasar. Op nog geen meter afstand van onze groep kwamen ze voorbij gestoven, op jacht naar de lap stof aan het touw dat rondgetrokken werd. Ik maakte dankbaar gebruik van de gelegenheid om veel foto's van de 'jonkies' te maken (14 maanden oud). Nog even op de foto voor National Geographic (!) en daarna een demonstratie met Finn, de poep-zoekende Border Collie. In hetzelfde centrum in Amerika waar drugshonden getraind worden, is Finn ook getraind maar dan om cheetahpoep te vinden. Meer poep vinden betekent meer onderzoeksmateriaal voor het CCF en meer informatie over gezondheid en voeding van wilde cheetahs. Finn spoorde in een veld tweeverstopte zakjes op, waarna de groep richting genetisch laboratorium ging voor uitleg over de machines daar en wat er onderzocht wordt. Even een drinkpauze ('Hedde gij hier dan ook geen alcoholvrij bier?') en daarna kennismaken met de Anatolische herdershonden, een paar presentaties en eenworkshop 'Wie Heeft Mijn Geit Vermoord?' Toen lunch en daar ging de hele club weer, op weg naar Windhoek en souvenirwinkels. De filmploeg bleef nog iets langer, maar ondertussen kon ik weer door naar de volgende taak: Haren branden! Drie uur peuteren en priegelen totdat de klok eindelijk vijf uur aanwees. Naar de Hot Spot, dineren en op een laptop naar een paar afleveringen 'Flight of the Conchords' kijken (Bowie's in spaaaaace!). Toen was het weer welletjes en kroop ik eens vroeg onder de veren.

Tot zover. Volgende keer verhalen over een vrijlating en bizarre foto's.